Kim Holland |
Soms maak je
van die dingen mee, waar je ineens een onbestemd, enigszins treurig gevoel van
krijgt. Van die kleine teleurstellingen. De eerste keer is natuurlijk als je
zes bent, en je erachter komt dat Sinterklaas in werkelijkheid oom Kees is met
een plakbaard en een rode mijter. Weer later krijg je een soort van
grote-mensen-teleurstellingen, zoals de vaststelling dat transport per
vliegtuig niet opwindend, maar reuzesaai is. Treurig allemaal. Soms, zoals
in bovenstaande gevallen, is het zonneklaar waar het treurige gevoel vandaan
komt. Soms niet, dan is het er ineens. Dat had ik vanmiddag.
Het begon ermee dat ik op Twitter zag, dat pornoster Kim Holland
een trending topic was. Oftewel, in normaal Nederlands:
er werd veel over haar gekletst. Ik klikte door, op zoek naar de reden van het
feit dat ze ineens zo in de belangstelling stond. Daar was ik snel achter: Kim
Holland had een ‘pikant contract’ (sorry, zo noemde het persbericht dat echt)
gesloten met KPN. Het kwam erop neer dat ze samen een nieuw pornokanaaltje
gingen verzorgen via digitenne. Ik moest onmiddellijk terugdenken aan die
ene keer dat ik Kim Holland in levenden lijve zag.
Het was tijdens een grijze novemberochtend, op Schiphol. Aimée en
ik zouden naar Tenerife vliegen. Toen we met onze handbagage neerploften in een
stoel naast de gate, bleek Kim Holland recht tegenover me tezitten.
Volautomatisch keek ik eerst in haar niet te missen en idioot nadrukkelijke
decolleté, en toen in haar ogen, waarna ze me een lachje toezond, dat ik
beantwoordde met een flets en eerlijk gezegd ook nogal teleurgesteld lachje.
Aan het decolleté van Kim Holland mis je namelijk niks. Het viel me tegen.
Overduidelijk neptieten. Ik vond het niet sexy. Ze leek ook veel ouder van
dichtbij, wel 64 of zo, en ze had een opvallend pokdalig gezicht.
Het feit dat ik lachjes uitwisselde met een overjarige slet, was
Aimée natuurlijk niet ontgaan.
‘Wie is dat?’ fluisterde ze in mijn oor.
‘Dat is Kim Holland,’ fluisterde ik terug.
‘Wie is Kim Holland?’ vervolgde Aimée op gedempte toon. Kijk dat
vond ik dan wel weer sexy, dat je niet weet wie Kim Holland is.
‘Dat is Nederlands bekendste pornoster,’ zei ik zachtjes terug. Ze
acteert al jaren in allerlei Nederlands pornofilms.’
‘Juist ja,’ reageerde Aimée. ‘Dus daarom hangen haar tieten uit
haar bloesje.’ Ze keek weer naar Kim.
‘Ik denk het,’ zei ik nog snel.
Nu duidelijk was hoe de vork in de steel zat, viel me op dat Aimée
heel anders naar haar overbuurvrouw keek. Ik zou het niet direct vijandig
willen noemen, maar op zijn minst toch wel verwijtend. Kim keek terug met een
licht geamuseerde blik, waarin ‘Wat wil je nou joh?’ besloten lag. Die twee
zouden geen vrienden worden, dat was direct duidelijk. Maar nu even terug
naar het persbericht en mijn treurigheid. Die werd veroorzaakt door de
volgende, opmerkelijke zin:
‘Op het hard-core pornokanaal van Kim Holland (‘Hollandse Meiden
TV’), zullen tv-kijkers worden uitgenodigd om naar de studio te komen om live
een bijdrage te leveren. Tijdens deze uitzendingen zal het ook mogelijk worden
om live in te bellen of de webcam te gebruiken.’ Einde persbericht.
Voor alle duidelijkheid: ik heb niets tegen Hollandse Meiden, die
in al hun Jeugdige Enthousiasme hun kleren uittrekken, en daar anderen
deelgenoot van willen maken. Maar wat ik zag langstrekken aan mijn geestesoog
na dit bericht, was allesbehalve opwekkend. Het was Menno Buch in het kwadraat.
Namelijk dat je ’s avonds laat nog even langs de kanalen zapt, en dat je dan op
Hollandse Meiden TV stuit, en daar allerlei ranzige en veelal geestelijk
gestoorde amateurs in beeld ziet: vrouwen met veel onderkinnen en duidelijke
huidproblemen, en buikige, harige mannen, die tezamen met die vrouwen, onhandig
bezig zijn met allerlei onsmakelijke handelingen. Misschien zie je zelfs je
buurman, met zijn lelijke vrouw, in zo’n fletse studio met nepleren bankjes,
foute bedden en veel tierelantijntjes. Met zo’n halfgare belichting en veel
smakkende geluiden. En dat er dan steeds gebeld wordt, door dronken mannen
(voor een euro per minuut, dank u) naar een naast het bed zittende, en breeduit
lachende Kim Holland, van wie je door je Schiphol-ervaring inmiddels weet dat
ze het begrip ‘vergane glorie’ een geheel nieuwe inhoud heeft gegeven. Toen
ik dat allemaal voor me zag, dacht ik: is dit nu wat duizenden jaren beschaving
ons gebracht heeft?
En toen kreeg ik het ineens weer: dat treurige gevoel.
|