Beren
op de weg tijdens een ‘stukje’ fietsen
Zwijndrecht – Reisverhalen zijn een aparte categorie in de boekenwereld. Maar als het goed,
vlot en onderhoudend geschreven is, kan het ook in veel andere schappen staan. Het eerste reisboek
van Gijs van Middelkoop was al een zodanig succes, dat reisboekenuitgeverij Elmar hem vroeg
een tweede te schrijven. Daarom is hij maar weer een eindje gaan fietsen en zo is onlangs, na ‘Amerikanen fietsen niet…’, zijn tweede boek ‘Beren op de weg’
verschenen.
Waarom fietsen in een ver land?
“Het is vooral het idee dat je op een
fiets meer meekrijgt van hoe het werkelijk is in het land dan
in een auto er doorheen zoevend,” vertelt Gijs in zijn
woning te Zwijndrecht. Hierbij heeft hij het over
de reis die hij beschrijft in zijn boek ‘Beren op de weg’ waarvoor hij met
vriendin Aimée dwars door de Rocky Mountains in Canada en de USA is gefietst. “Op
de fiets kost het weliswaar meer tijd, maar krijg je ook veel meer mee hoe het
echt is.”
Verslavend.
“Het eerste boek
ging over de reis van Miami naar San Francisco. In een half jaar tijd hebben
we 8500 kilometer
gefietst en dat is toch een afstand van Nederland naar Namibië. Die vrijheid
die je dan hebt: het enige waar je voor moet zorgen is om je
geplande afstand te halen, je boodschappen te doen en te zorgen voor onderdak.
Dat laatste was fiftyfifty kamperen en motels.”
Rozengeur
en maneschijn.
“Als je eenmaal een
dergelijke reis hebt gemaakt, blijft het toch trekken en
in die zin is het misschien niet zo slim om te doen, want je blijft er toch
naar terug verlangen. ‘Beren op de weg’ gaat over twee trips, één in 2012 en
één in 2013. Dit waren wat kleinere tochten, waardoor het boek ook uit twee
delen bestaat.” Toch blijkt uit het boek dat dergelijke fietstochten niet
alleen maar uit rozengeur en
maneschijn bestaan. Zo komt er voor Aimée zelfs een ziekenhuisopname aan te pas
en dreigde de tocht voortijdig te eindigen. Later,
i.v.m. de herstellende Aimée in een gehuurde auto reizend, kwamen ze in
Colorado ook nog in een enorm noodweer terecht. Zo ernstig dat dit
zelfs op de Nederlandse TV in het nieuws was. Dagenlang zaten ze midden in de
gigantische regenbuien en de daarmee gepaard
gaande overstromingen.
Beren
op de weg.
Die titel heeft natuurlijk ook een
betekenis en wel een letterlijke. Onderweg zijn ze inderdaad beren tegen
gekomen. “Het eerste wat we hebben gedaan in Canada was ons verder verdiepen in
hoe je daarmee omgaat. Inmiddels heb ik gemerkt dat een beer eigenlijk een
contact mijdend dier is, die komt niet op je af. Alleen als ze kleintjes hebben
of als je ze erg laat schrikken kunnen ze agressief reageren. Meerdere malen
hebben we tegenover ze gestaan, dan kijken ze even en lopen ze weg.” Voor
alle zekerheid hadden ze toch wel bearspray, oftewel pepperspray, bij zich.
Daarnaast kregen ze de nodige instructies mee, hoe men zich moest gedragen
tegenover welk soort beer. Dit lekker weg lezende boek, met kleurenfoto’s,
is bij alle grotere (internet)boekhandels te koop. Meer informatie is ook te
vinden op de site van uitgeverij Elmar.
Tekst
en foto: Wim Uithol
|